Qanqrena bədən toxumalarının ölməsini xarakterizə edən vəziyyətdir. Əgər siz qanqrena olmusunuzsa, bu o deməkdir ki, bədəninizin qanrena olmuş nahiyyəsinin toxuması ölmüşdür.
Unutmayın ki, bədənimizin hər bir hissəsi canlıdır və onlar biz yaşadığımız halda da ölə bilərlər. Qanqrena da məhz belə bir vəziyyətdir. Bu o zaman baş verər ki, bədənizin müəyyən bir hissəsinə, məsələn ayaq barmağınıza qanın axını pozulmuş olsun.
Çox zaman qanqrena dəri və yumşaq toxumaların yaralanma və bakteriyal infeksiya mənşəli zədələnməsi nəticəsində inkişaf edir.
Tipik olaraq qanqrena daha çox baş varmağı, ümumiyyətlə isə barmaqları və ətrafları əhatə edir. Qanqrena həmçinin sizin əzələ və daxili orqanlarınızı da əhatə edə bilər, lakin bu çox rast gəlinməyən bir haldır.
Qanqrena daha çox üzvün rənginin dəyişməsi (tündləşməsi, qaralması), keyimə hissi və irinin əmələ gəlməsi kimi əlamətlərlə xarakterizə olunur.
Əgər siz qanqrena olmusunuzsa, gözləmədən dərhal həkimə müraciət etməli və tibbi yardım almalısınız. Bu zaman təcili və qaçınılmaz müalicə kimi ölü toxumalar kəsilib atılmalı və bakteriyal infeksiyanın həm digər toxumalara, həm də qana keçib yayılmasının qarşısı alınmalıdır.
Əgər qanqrena müalicə edilməzsə, o insan həyatını təhlükəyə atan infeksiyaya çevrilə bilər.
Şəkər xəstəliyi və qanqrena arasındakı əlaqə nədir?
Qeyd etdiyimiz kimi, qanqrenaya daha çox yaralanmalar və bakteriyal infeksiyalar səbəb olur. Lakin bəzən bir şəkər xəstəsində heç bir zədə almadığı, heç bir bakteriyal infeksiya olmadığı halda da əsasən ayaqlarda olmaqla, həmçinin digər ətraflarda da qanqrena inkişaf edə bilir.
Bəs buna səbəb nədir?
Əgər siz şəkər xəstəsinizsə, sizdə qanqrena olması ehtimalı digər şəxslərə nisbətən daha yüksəkdir. Qandakı şəkərin yüksək səviyyəsi ətrafları təchiz edən sinirləri zədələyə bilər. Bunun da, nəticəsi olaraq ətraflar zədələnməyə daha asan məruz qalırlar. Məhz bu şəkər xəstələrində qanqrena riskini artıran amillərdən biridir.
Şəkər xəstəliyində qanqrenanın əmələ gəlməsinin əsas səbəbi isə aşağı ətraflarda, ayaqlarda qan təchizatının pozulmasıdır. Şəkər xəstəliyinin bu cür ağırlaşması tibb dilində “angiopatiya” adlanır.
Qan təchizatının pozulmasının səbəbi isə qanda şəkərin miqdarının həddən çox olmasıdır. Məsələ budur ki, qlükoza, yəni şəkər miqdarı normadan çox olduqda zülallara heç bir vasitə olmadan birləşmək qabiliyyətinə malikdir.
Normada orqanizmdə, çox hallarda iki maddə ferment adlanan biokimyəvi maddələr hesabına birləşir, lakin qlükoza miqdarı çox olduqda fermentlərin vasitəçiliyi olmadan zülallarla birləşə bilir.
Bəs şəkərin zülallarla birləşməsi niyə bu qədər təhlükəlidir və bu zülallar hansılardır?
Bu zülallardan biri qan hüceyrələrimizdə oksigenin nəql olunmasında iştirak edən hemoqlobindir.
Hemoqlobinin şəkərlə birləşməsi, yəni qlikozilləşməsi nəticəsində qanda çökə bilən birləşmələr əmələ gəlir. Hemoqlobindən başqa, həmçinin yumşaq toxumalarımızda yerləşən kollagen də qlükoza ilə birləşib çökən birləşmələr əmələ gətirmək qabiliyyətinə malikdir. Bu cür birləşmələr çökür, damarların divarını zədələyir və ətrafın qan təchizatını pozur.
Çöküntü nə qədər artarsa, ətrafa olan qan axını bir o qədər də azalır. Qanla qidalı maddələri və oksigeni qəbul edə bilməyən hüceyrə və toxumalar isə ölür və nəticə etibarı ilə qanqrenaya səbəb olur.
Mənbə: [ Linkləri görmək üçün qeydiyyatdan keçin və ya giriş edin ]
